Achteraf zijn zowel de positionering van de tekst als het lettertype, de lettergrootte en de tekstkleur niet 'je-van-het'. Kortom: hij zou er nu heel anders uitzien. Op één regel met drie 'zinnen' aan de onderkant in het water, kleiner lettertype, 

Het heeft (voor mijn doen) lang geduurd voordat de definitieve tekst er was. Dat op een of andere manier 'de oversteek' centraal zou moeten staan was van het begin af aan helder. Ik heb nog een aantal malen ook 'het bankje' een speciale rol gegeven, maar dat werkte toch minder. Met de versie hierboven ben ik zelf zéér tevreden: hij staat in mijn eigen top-5. Raar om dat van een gedicht van jezelf te zeggen, maar toch ...

Hoe wij (mijn vrouw en ik) hier terecht gekomen zijn, weet ik echt niet meer. Het is het stationnetje van Warffum. We kwamen er na een bezoek aan het  openluchtmuseum Het Hoogeland (een aanrader!). Maar we waren met de auto. Dus het hoe en waarom van het bezoek aan het station ben ik vergeten. Maar ook de bewoners van Warffum en de Nederlandse Spoorwegen waren het station, vermoed ik, vergeten! 

Een simpele woordspeling kan voor een extra dimensie zorgen. Hij komt soms spontaan, maar als je bewust gaat 'broeden' wordt het een stuk lastiger. Deze stond er voor ik er erg in had.